Η παρούσα μελέτη που εκπόνησε το Γερμανικό Ινστιτούτο Ανάπτυξης (DIE), αναλύει τις προσεγγίσεις που ακολουθούν οι δωρήτριες χώρες Επίσημης Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ) κατά την επιλογή των χωρών εταίρων τους. Η μελέτη επιχειρεί να ερμηνεύσει τον τρόπο κατανομής της ΕΑΒ, προκειμένου να αποσαφηνιστούν ορισμένα κενά της υπάρχουσας βιβλιογραφίας, θέτοντας ερωτήματα κατά πόσον υπάρχει κάποια σαφής ή εννοούμενη στρατηγική ως προς την επιλογή των χωρών εταίρων, ποια είναι η κατανομή και με ποιο τρόπο διαμορφώνεται από τους δωρητές. Δεδομένου ότι τα κίνητρα της παροχής αναπτυξιακής βοήθειας ποικίλλουν, είναι δύσκολο να προσδιοριστούν σαφείς κατευθυντήριες γραμμές/οδηγίες για μια αποτελεσματική και αποδοτική κατανομή της βοήθειας.
Για την ανάλυση της επιλογής χωρών εταίρων, επιλέχθηκαν οκτώ μέλη της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας (DAC) του ΟΟΣΑ ως μελέτες περιπτώσεων: Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ηνωμένες Πολιτείες, Ιαπωνία, Ολλανδία, Σουηδία και Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα συγκεκριμένα μέλη της DAC κατέχουν σημαντικό μερίδιο στο σύνολο των ροών ΕΑΒ μεταξύ των δωρητών, με μακροχρόνια ενεργή παρουσία στον τομέα της διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας και με σημαντική συμβολή στο καθορισμό των διεθνών αρχών της Αναπτυξιακής Συνεργασίας. Από την ανάλυση προέκυψε ότι, σε γενικές γραμμές, όλοι οι φορείς των δωρητριών χωρών έχουν συγκεκριμένη στρατηγική για τον προσδιορισμό χωρών εταίρων, η οποία όμως διαφέρει ως προς το στρατηγικό προσανατολισμό.
Τα βασικά συμπεράσματα της μελέτης για τις δωρήτριες χώρες συνοψίζονται ως ακολούθως: (1) δεν ακολουθείται σαφή προσέγγιση στην επιλογή της χώρας εταίρου, (2) οι πραγματικές ροές ΕΑΒ δεν αντανακλούν πάντα τις δηλωμένες προθέσεις και (3) ακολουθείται ένα μείγμα αναπτυξιακών και στρατηγικών προσεγγίσεων.
Δείτε το έγγραφο εδώ.