Το 2018, το Δίκτυο για το Περιβάλλον και την Αναπτυξιακή Συνεργασία (ENVIRONET) της Επιτροπής Αναπτυξιακής Βοήθειας (DAC) του ΟΟΣΑ, ξεκίνησε μια διαδικασία ανταλλαγής εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών (peer-learning exercise), προκειμένου να αξιολογήσει τον τρόπο ενσωμάτωσης των περιβαλλοντικών θεμάτων στις στρατηγικές και τα προγράμματα των μελών του. Η διαδικασία περιλάμβανε μία έρευνα μεταξύ των μελών του ENVIRONET, την ανάπτυξη ενός αναλυτικού πλαισίου, την εξέταση/επιθεώρηση τριών μελών της DAC (Καναδάς, Σουηδία και ΕΕ), καθώς και σεμινάρια. Η διαδικασία αυτή συνέβαλε στην ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών σχετικά με την περιβαλλοντική ολοκλήρωση, στην ανάδειξη των αναδυόμενων προκλήσεων, καθώς και στην ανταλλαγή ιδεών για τη βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης.
Η παρούσα έκθεση συγκεντρώνει τα ευρήματα αυτής της διαδικασίας, προσφέροντας, στα μέλη του ENVIRONET, τεκμηριωμένα διδάγματα και ορθές πρακτικές, όσον αφορά την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στην αναπτυξιακή συνεργασία, καθώς και ιδέες για τις μελλοντικές εργασίες της DAC, συμπεριλαμβανομένων των επιθεωρήσεων μεταξύ ομοτίμων (peer reviews). Τα ευρήματα παρουσιάζουν ενδιαφέρον για ένα ευρύτερο κοινό επαγγελματιών και κρατικών αρχών στο πεδίο της ανάπτυξης και του περιβάλλοντος.
Η έκθεση αναδεικνύει και εξετάζει πέντε βασικές διαστάσεις της αναπτυξιακής συνεργασίας: (α) την ανάγκη για ισχυρή πολιτική δέσμευση και ηγεσία στην αναπτυξιακή συνεργασία, (β) τη σημασία ύπαρξης ισχυρών συστημάτων, διαδικασιών και εργαλείων, ώστε να διασφαλίζεται η εξέταση των περιβαλλοντικών θεμάτων και περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε όλο τον κύκλο του έργου/προγράμματος, (γ) την ικανότητα και τη συνεχή ανάπτυξη δεξιοτήτων του προσωπικού και των συνεργατών, (δ) την ανάγκη ανταλλαγής γνώσεων, εκμάθησης και συμμετοχής όλων των ενδιαφερομένων μερών και (ε) την ικανοποιητική υποστήριξη όλων των εταίρων ώστε να διασφαλίζεται η επικέντρωση στις ανάγκες τους. Οι διαστάσεις αυτές αποτελούν τα πέντε δομικά στοιχεία της μετάβασης στην πράσινη αναπτυξιακή συνεργασία.
Η διαδικασία ανταλλαγής εμπειριών (peer-learning exercise) έδειξε ότι η ενσωμάτωση του περιβάλλοντος αποτελεί κοινή πρακτική μεταξύ των μελών της DAC. Αυτό οφείλεται στην αυξανόμενη αναγνώριση του γεγονότος ότι το κλίμα και το περιβάλλον είναι θεμελιώδεις έννοιες, τόσο για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, όσο και για την επίτευξη των ΣΒΑ. Η ενσωμάτωση επιτρέπει την συστηματική αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών προβλημάτων σε επίπεδο πολιτικών, σχεδίων, προϋπολογισμών και άλλων δραστηριοτήτων, σε όλα τα στάδια του κύκλου προγραμματισμού. Διευκολύνει επίσης τη συστηματική προσέγγιση των σχετικών θεμάτων, αποφεύγοντας τις αντιφατικές πολιτικές επιλογές, όπως η επένδυση τόσο σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας όσο και σε ορυκτά καύσιμα. Επιτρέπει επίσης την καλύτερη πρόσβαση στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων.
Πληροφορίες: https://www.oecd-ilibrary.org/development/greening-development-co-operation_62cc4634-en